Bijzonder is het dat ook een Jeruzalem-bezoeker onder de Reisterse grafstenen is vertegenwoordigd, bovendien dat dit tot dusverre de enige Zeeuwse grafsteen is.
De kruistochten betekenden massaal bezoek aan het Heilige Land. Maar ook in later eeuwen bezochten verscheidene pelgrims, hoewel individueel, Jeruzalem. Dat was een langdurige en levensgevaarlijke tocht. Men moest uiteraard vrij veel geld mee nemen voor vervoer en voeding voor de vele maanden durende reis. De kans was groot dat men beroofd of zelfs vermoord werd. In de middeleeuwen was men in de oostelijk van de Middellandse Zee gelegen landen reeds in staat om zeep te maken, wat hier in het westen nog niet het geval was. Als souvenir van de lange pelgrimstocht bracht men veelal zeep mee. Bleef iemand erg lang weg, of kwam hij helemaal niet meer opdagen, dan zei men: hij is om zeep gegaan! Nog steeds herinnert deze zegswijze aan zo’n noodlottige pelgrimsreis. Kwam men gezond terug, dan was dat zo iets bijzonders, dat het zelfs op de grafsteen van de betrokken persoon werd vermeld d.m.v. een Jeruzalems- of kruisvaarderskruis, al dan niet vergezeld van twee palmtakken. In het koor ziet men zo'n grafzerk, met inschrift: "Hier leyt begraven Daniël Claeszone, ridder van Jeruzalem, die sterft, anna MVCXXXVII den VII april. Bidt voer de ziel."

Informatie:
J.L. Braber, Bezienswaardigheden in de Adriaanskerk te Dreischor, 1984.
Huib Uil stadshistoricus van Zierikzee, e-mail